Jak objawia się cukrzyca, jej przyczyny i metody zapobiegania

Cukrzyca jest uważana za najczęstszą chorobę endokrynną. Niewłaściwa dieta, brak aktywności fizycznej oraz predyspozycje dziedziczne – te czynniki zwiększają ryzyko jej wystąpienia. Obecnie na patologie cierpi około 347 milionów ludzi na całym świecie. W ciągu ostatnich dwóch dekad liczba przypadków wzrosła dziesięciokrotnie. Jeśli zostanie wykryty we wczesnym stadium, można uniknąć poważnych komplikacji. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak objawia się cukrzyca.

Przyczyny cukrzycy i jej rodzaje

Cukrzyca to choroba charakteryzująca się zaburzeniami metabolizmu organizmu. Wiąże się to z niewystarczającą produkcją hormonu insuliny przez trzustkę. Jej niedobór prowadzi do gromadzenia się cukru w organizmie.

Normalnie powinna zostać przetworzona na glukozę ze względu na działanie insuliny. Procesowi temu towarzyszy złe samopoczucie i inne objawy. Sam cukier jest wydalany w dużych ilościach z moczem, co prowadzi do stopniowego odwodnienia i stale dokuczliwego uczucia pragnienia.

Dokładne przyczyny choroby nie zostały dotychczas zbadane. Jednak lekarze identyfikują grupę czynników, które zwiększają ryzyko jej wystąpienia.

1. dziedziczna predyspozycja.
2. Nadwaga.
3. Patologie trzustki (rak, zapalenie trzustki).
4. Narażenie na wirusy (grypa, różyczka i ospa są szczególnie niebezpieczne).
5. Częsty stres.
6. Zaawansowany wiek.

Klasyczna klasyfikacja choroby przewiduje podział jej dwóch postaci: cukrzycy typu 1 i typu 2. Pierwsza opcja jest uważana za najbardziej niebezpieczną i trwa przez całe życie. Aby utrzymać normalny stan organizmu, konieczne jest ciągłe wstrzykiwanie insuliny domięśniowo. W drugim typie organizm wytwarza ten hormon, ale nie w niezbędnej ilości.

Istnieją również następujące rodzaje cukrzycy: ciążowa, moczówka prosta, sterydowa, utajona, autoimmunologiczna, brązowa. Każda z form charakteryzuje się własnym obrazem klinicznym i cechami przebiegu.

Jak manifestuje się cukrzyca typu 1 i 2?

Cukrzyca to podstępna choroba. Osoba może nie być świadoma problemów zdrowotnych przez wiele lat, dopóki nie zapadnie w śpiączkę hiperglikemiczną. Dlatego ważne jest poznanie głównych przejawów patologii, biorąc pod uwagę jej różnorodność.

Tabela 1. Manifestacja cukrzycy typu 1 i 2

rodzaj cukrzycy	Obraz kliniczny
Cukrzyca typu 1	Silne i ciągłe pragnienie, trudne do ugaszenia wodą. Pacjent może również odczuwać suchość w jamie ustnej i gardle. Wystarczy wypić szklankę wody, bo natychmiast pojawia się potrzeba oddania moczu. Szybka utrata wagi. W ciągu miesiąca możesz schudnąć 11 kg. Zwiększony apetyt. Z powodu zaburzeń hormonalnych zaburzony jest metabolizm wodno-solny, składniki odżywcze są trudne do strawienia. Częsta potrzeba oddania moczu. Płyn po prostu nie pozostaje w ciele. Pacjent może wypijać ponad 2 litry wody dziennie, a liczba wezwań do toalety może wzrosnąć nawet 10-krotnie. Szybkie zmęczenie, zmniejszona wydajność. Objawy te są również charakterystyczne dla innych chorób. Dlatego błędem jest ocenianie cukrzycy tylko po nich. Obniżona temperatura. Wielu błędnie uważa, że tylko podwyższona temperatura wskazuje na problemy zdrowotne. Jednak w cukrzycy jego zmniejszenie jest możliwe dzięki spowolnieniu wszystkich procesów metabolicznych. Swędzenie skóry. Na odwodnionej skórze mogą pojawić się pęknięcia. Niedowidzenie. Drętwienie kończyn dolnych. Jest to dość orientacyjny objaw, którego nie można zignorować. Następnie może przekształcić się w gangrenę z powodu cierpienia obwodowego układu nerwowego. Nieświeży oddech, przypominający aceton. Aceton to produkt rozpadu białek, który musi być wykorzystany w zdrowym organizmie. W przypadku cukrzycy substancja pozostaje, stopniowo zatruwając wszystkie narządy. Zmniejszony popęd seksualny. Każdemu zaburzeniu hormonalnemu towarzyszy pogorszenie libido.
Cukrzyca typu 2	Obfite oddawanie moczu. Silne pragnienie. Swędzenie skóry. Wzrost masy ciała na tle zaburzeń hormonalnych. rozwój osteoporozy. Niedociśnienie mięśniowe. Osłabienie mięśni występuje z powodu zaburzenia obwodowego układu nerwowego.

Obraz kliniczny może się nieznacznie różnić w zależności od wieku pacjenta i jego płci.

Oznaki początku cukrzycy u dzieci

Rozpoznanie patologii u dzieci jest łatwe. Ważne jest, aby zrobić to w odpowiednim czasie, aby uniknąć rozwoju śpiączki cukrzycowej. Występuje samoistnie i może być śmiertelne, jeśli dziecko nie otrzyma pomocy medycznej.

Wczesne objawy cukrzycy u dzieci to:

1. Częste i duże ilości oddawania moczu. Jeśli dziecko nadal chodzi do doniczki, łatwo jest zidentyfikować ten objaw. Problemy z oddawaniem moczu występują głównie w nocy. Rodzice często muszą zmieniać pieluchy i pościel.
2. Dziecko jest ciągle spragnione. W przypadku podejrzenia cukrzycy kompoty i soki należy zastąpić zwykłą wodą. Jeśli w tym przypadku pragnienie nie maleje, należy skonsultować się z lekarzem.
3. Niespójność wagi i ilości spożywanego pokarmu. Dzieciak dużo je, ale nie poprawia się. Możliwa jest również inna opcja: dziecko je mało, ale jego masa ciała szybko rośnie.

Oprócz tych objawów cukrzyca może objawiać się swędzeniem, ciągłym zmęczeniem nawet po odpoczynku oraz suchością w ustach.

Początek cukrzycy u mężczyzn

Obraz kliniczny choroby u mężczyzn nie odbiega od ogólnego. Jednak do wszystkich objawów można dodać zapalenie napletka, całej cewki moczowej. Dzieje się tak z powodu częstego oddawania moczu. Stężenie cukru w moczu jest dość wysokie, co pociąga za sobą podrażnienie tkanek narządu i samego napletka.

Zaburzenia cukrzycowe u kobiet

U płci pięknej początek choroby objawia się intensywnym pragnieniem, sennością i świądem. Jednak proces patologiczny często wpływa na układ rozrodczy, czemu towarzyszą następujące objawy:

1. Naruszenie cyklu miesiączkowego. Krwawa wydzielina może być całkowicie nieobecna przez kilka miesięcy, a następnie pojawić się w postaci skrzepów.
2. Pojawienie się owrzodzeń na gruczołach sutkowych. Często mylone są z alergiami, ale trwająca kuracja nie przynosi pozytywnych rezultatów.
3. Utrata lub przyrost masy ciała bez wyraźnego powodu.

Ten ostatni objaw występuje częściej u kobiet niż u innych. Przy diecie wysokokalorycznej pacjenci mogą schudnąć nawet do 10 kg. Z drugiej strony, przestrzegając ścisłej diety, niektórzy wręcz przeciwnie, przybierają na wadze. Zwykle takie naruszenie jest postrzegane jako nieprawidłowe działanie układu hormonalnego. Dopiero po przejściu testów ujawniają się poważne problemy zdrowotne.

Objawy cukrzycy ciążowej

Cukrzyca ciążowa rozwija się wyłącznie u kobiet w ciąży. Nie ma szczególnych cech zewnętrznych. Jest zwykle wykrywany podczas rutynowych badań, które są regularnie przepisywane kobietom w pozycji. Podstawą diagnozy są wyniki badań krwi i moczu.

Zewnętrzne objawy choroby praktycznie nie różnią się od objawów cukrzycy typu 1 i typu 2. Mówimy o nudnościach, osłabieniu, ciągłym pragnieniu. Objawy te nie występują pojedynczo i nie wskazują na zatrucie. Rozwijają się głównie w drugim i trzecim trymestrze.

Ciążowa postać choroby nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla kobiety i płodu w macicy. Może jednak negatywnie wpłynąć na jej ogólne samopoczucie, przebieg ciąży. Wysoki poziom glukozy pociąga za sobą narodziny dziecka o dużej wadze (od 4 kg i więcej).

Często jest to uważane za warunek wstępny otyłości i wystąpienia cukrzycy bezpośrednio u dziecka. W niektórych przypadkach następuje niewielkie opóźnienie w rozwoju. Czasami zdiagnozowano żółtaczkę, hipoglikemię.

Co zrobić, jeśli masz objawy cukrzycy?

Jeśli podejrzewasz cukrzycę, nie powinieneś samoleczyć ani ignorować początkowych objawów. Ta choroba należy do kompetencji endokrynologa. Terapeuta może jednak postawić diagnozę.

Aby określić obecność procesu patologicznego, w każdym przypadku należy zwrócić się o pomoc medyczną. Specjalista najpierw wysłucha skarg pacjenta, przeanalizuje jego historię medyczną i przeprowadzi badanie fizykalne. Dopiero na podstawie tych środków można postawić wstępną diagnozę. Aby to potwierdzić, musisz przejść kompleksowe badanie.

Diagnoza choroby

Wszelkie badania dotyczące podejrzenia cukrzycy mają na celu określenie poziomu glukozy we krwi.

Najczęściej pacjentom proponuje się wykonanie badania krwi na cukier. Przed dostawą nie można jeść przez 8-12 godzin. Alkohol jest również zabroniony. Lepiej rzucić palenie. Zwykle wskaźnik glukozy powinien wynosić 5, 5 mmol na litr. Jeśli ten parametr wynosi 7 jednostek lub więcej, przypisywane jest dodatkowe badanie.

Pacjentka proszona jest o wykonanie testu tolerancji glukozy. Analiza składa się z kilku części. Najpierw pacjent wykonuje standardowe badanie krwi na czczo. Następnie w placówce medycznej wypija szklankę wody z cukrem (75 g substancji na 200 ml wody). Po 2 godzinach ponownie wykonuje badanie krwi.

U zdrowej osoby wskaźnik po pierwszym badaniu wynosi do 5, 5 mmol na litr, a po drugim - do 7, 8 mmol na litr. Jeśli te parametry zostaną nieznacznie przekroczone (o kilka dziesiątych), lekarz wyciągnie wniosek o stanie przedcukrzycowym. Wskaźniki znacznie wyższe od tych liczb już wskazują na cukrzycę.

Niektórym przepisuje się analizę hemoglobiny glikowanej. Dzięki niemu możesz śledzić stan glukozy we krwi w ciągu ostatnich 3 miesięcy. Zwykle liczba ta powinna być mniejsza niż 5, 7%. Przy wartościach w zakresie 5, 7-6, 4% istnieje wysokie ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2.

W takim przypadku pacjent powinien omówić z lekarzem środki zapobiegające chorobie. Gdy poziom hemoglobiny glikowanej przekracza 6, 5%, prawdopodobna jest cukrzyca. Wymagane jest jednak potwierdzenie dodatkowymi testami.

Możliwe komplikacje

Sama choroba nie stanowi zagrożenia dla życia ludzkiego, ale podlega zaleceniom lekarza. Jej komplikacje są niebezpieczne. Wśród nich najczęstsze są:

1. Neuropatia. Patologia objawia się pieczeniem, silnym bólem i drętwieniem w okolicy kończyn dolnych. Rozwija się w wyniku zaburzeń metabolicznych w ośrodkowym układzie nerwowym. Leczenie polega na przyjmowaniu leków zawierających kwas tioktanowy. Dzięki szybkiemu zwróceniu się o pomoc medyczną pacjentowi udaje się przywrócić tkankę nerwową.
2. śpiączka cukrzycowa. Jej objawy gwałtownie rosną. Dlatego pacjent natychmiast podlega hospitalizacji. Początkowo może skarżyć się na ciemnienie oczu, upośledzenie umysłowe. Istnieje kilka odmian tego schorzenia, ale najczęstsza jest kwasica ketonowa. Charakteryzuje się nagromadzeniem w organizmie toksyn, które szybko niszczą komórki nerwowe.
3. Wrzody troficzne. To poważna patologia, która znacząco pogarsza jakość ludzkiego życia. Jeśli terapia nie zostanie rozpoczęta na czas, owrzodzenia troficzne mogą zacząć się ropieć.

Cukrzyca może również prowadzić do innych problemów zdrowotnych. Przejawiają się one w postaci zaburzeń funkcjonowania różnych układów narządów (wątroby, nerek, narządu wzroku).

Profilaktyka cukrzycy

Przede wszystkim należy zauważyć, że pojawienie się cukrzycy typu 1 jest trudne do przewidzenia. Choroba jest głównie dziedziczna. Różne wirusy zwiększają prawdopodobieństwo jego rozwoju.

Cukrzyca typu 2 jest znacznie łatwiejsza do zapobiegania. Jego występowanie zależy bezpośrednio od jakości życia człowieka. Uzależnienia, nieaktywny tryb życia, nadużywanie alkoholu - wszystkie te czynniki mogą wywołać chorobę. Dlatego lekarze podają następujące zalecenia dotyczące jej zapobiegania:

1. Kontroluj masę ciała (staraj się jeść prawidłowo i zbilansowane).
2. Monitoruj ciśnienie krwi i, jeśli to konieczne, udaj się do lekarza w celu leczenia.
3. Zaangażuj się w wymagające sporty.
4. Terminowo leczyć choroby, zwłaszcza te związane z układem hormonalnym.

Jeśli zastosujesz się do tych prostych wskazówek, możesz uchronić się przed cukrzycą. Zdrowy tryb życia i prawidłowe odżywianie to klucz do pełnego funkcjonowania organizmu.

Cukrzyca jest poważną chorobą, która w większości wymaga przyjmowania insuliny przez całe życie. Jeśli zaniedbasz jego leczenie, proces patologiczny może stać się bardziej skomplikowany i prowadzić do raczej nieprzyjemnych konsekwencji.

Wśród tych ostatnich należy zwrócić uwagę na śpiączkę cukrzycową, owrzodzenia troficzne kończyn dolnych oraz neuropatię. Aby uchronić się przed takimi problemami, ważne jest, aby znać początkowe objawy choroby, a jeśli się pojawią, natychmiast skonsultuj się z lekarzem. Po zdaniu badania, które polega głównie na ocenie parametrów glikemii, specjalista będzie mógł wybrać terapię.